Eksik Yazı

Sonunda düşüncelerini içtenlikle söylemek istediğinde bir söz gelir aklına..

"Cesaret aptallıktır" 

Ama yine de söylersin çünkü cesaret ettiğinden değil, söyleyeceğin şey için artık cesaret gerekmediğinden.. Sıradanlaştırmışsındır, bilemezsin.. Her defasında, her sözde veya bir yazışta anlatamazsın kendini.. Düşünmek belki de tek çözüm yoludur, düşünürsün.. Olumlu başlarken cümleler, olumsuzlaşır gitgide veya tam tersi işte..(:
Fakat eğlencelidir, üzmez seni..

Görünürde var olduğunu bildiğin, aslında sadece hayalden ibaret bir nesne gibi hissedersin kendini. Dalga seslerini duyarsın zaman zaman ama gerçekten dinlersen.. Sonra yavaş yavaş yok olur sesler, hüzünlü bir sessizlik kaplar etrafı.. Sessizliği dinlemek zorlaşır ve üzülürsün..


Edit Büdüt: ne zaman yazıldığı bilinmeyen..