Belki

Hani yalnız başına anlamlarını bilmeden dinleyip sevdiğimiz şarkılar var ya.. İşte biz de böyleyiz. Tam da sesin kıvrılıp büküldüğü yerde ıslanıyor gözlerimiz. Nedenini soruyorlar, bilemiyoruz. Kimseyi ikna edemiyoruz. Radyolar, gazeteler, reklamlar hatta diğer insanlar susmayı tercih ediyorlar. Sen ise bu suskunluğa kulak vermeyi öneriyorsun. Sessizliği dinlemeyi..

Sabahları daha erken kalkıyor, geceleri belki gelirsin diye uykusuz kalıyordum. Ama anladım, gelmeyeceksin.. Belki artık o "belki.." kalmayacak. Belki yazmış, belki kalmış, belki özlemiş..

Yalnız başıma gittiğim yolda yalnız devam ediyorum. Bu kez anladım gelmeyeceğini. Yenildiğimi düşünme ya da küstüğümü. Ben seni iskambil kağıtlarında bulmadım ki şansıma küseyim.

-Hey yabancı, yazılarını takip ediyorum. Son derece güzel, kendimi orada buluyor, defalarca okuyorum. Hani son bi parçan vardı ya eksik kalan. Hani yap-boz tamamlamak için. İşte onu bulamadım, kim bilir hangi divanın altında. Ama aradım, emin ol. Çok istedim. Unutmadan, ısmarladığın sözcükler için teşekkür etmek istedim. Teşekkürler..

"Dalgınmışım! Sözler birikmiş içimde, hepsini yarına bırakmışım. 
Yarına, eskimeye...
Şimdi baksam, gözüme çarpar mı? 
Baksam gözüme çarpar mı aşkı gösteren işaretler?"

Amie