hola

sonu gelmeyen cümleler nasıl kurabilirim diye düşünürken, sonunu hep getirebilmeyi başardığım cümlelerimin içinde hapsolmuş kalmış gibi hissediyorum kendimi, hem de aslında hiç sonunu düşünmemişken bile, bir anda bitiveriyor cümle.

işte.

diyorum ki bilmediğimiz bir yolda ne zaman duracağını unutmadan, nelere neden olacağını görmeden, o yolda nelerle karşılaşacağını işitmeden yürümek, kimsenin cesaretle yapamayacağı kadar zorlu ama bir o kadar umut dolu çünkü yeni heyecanları da beraberinde getiriyor diye bilmiyor muyduk 'yaşam'ı ? neşeni hisset, acını hisset, üzüntünüyse bir kenara koy sonra. ne de olsa değişecek binlerce düşüncen, duygun. eğer düşünceni değiştirirsen nasıl olur? eğer düşünceni değiştirirsen, sadece düşünceni değiştirirsen, nasıl bilebilirim? lütfen söyle bana.. :)

evet arkada o şarkı çalıyor.

biliyorum. hep biliyordum :)