ama siz beni ağlatacaksınız :'(

böhüü.. bugün bana bisürü hediye geldi ve sevinsem mi ağlasam mı bilemedim. hüzünlendim işte hepberaber olamadığımız için. öyle güzel ki hediyelerin her biri, nasıl sevmem. yanımdan zor ayırırım artık ben bunları.

çok teşekkür ederim bitanecik dostlarım, sırdaşlarım, neşeli küfcüklerim, herbişilerim. :)
hepsi çoooooook güzeeeeeeel !!! :))

ama ben ağlarım ühühühü :'(
hediyelerin fotolarını koyup ölümsüzleştireceğim bu anı sonra.
öperim bisürü bisürü ikinizi de..

edit büdüt: artık benim de bi kar kürem var :)

ilham

bugün deniz pırıl pırıl yine, söylemiş miydim? ama içimde bi karanlık. gariptir ki, bu karanlık yanında büyük bi ilham getiriyor bana. habire bişiler yazasım var ama, buralara değil. oturup saatlerce sayfa sayfa yazmak istiyorum. artık bi kitap çıkarma olayına girişsem mi?

hı, bi bu eksikti.

hı, zaten yazıcaktım, doru ya.

yağmurlu günler

uzun zamandır dinleyemiyordum, şimdi dinleyince nasıl mutlu oldum nasıl bir bilseniz. çünkü o 'travis' ve siz biliyor muydunuz? o benim 'neredeyse fan' olan tek grubum.

bu havalara pek de güzel gider; travis'ten why does it always rain on me? 

dinleyelim bakalım..

bi kutu anı

liseden kalma bi kutu anım var topu topu. bi kutu. ama bi kutu deyip geçmeyin, içinde ne anılar var. her yıla ait bi günlük, arkadaşlarla derslerde yazılan karalamalar, anı defterleri, fotoğraflar, yıllık yazıları vs. okurken eğlendim mi, bu kadar salak, yani ciddi anlamda salak olduğuma utandığımdan mı güldüm bilmiyorum. ama bir insan bu kadar salak olamaz ya. hem de lisedeyken. bu günlük olayı çok fena bişiymiş.

sanki okulun en popüler, en sevimli, en güzel, fırtınalar estiren gözde hatunuymuşum gibi herkesin bana nispet yapmaya çalıştığını, herkesin beni sevdiğini falan sanıyormuşum. gerçekten de ergenlik dönemi tam da "dünya benim etrafımda dönüyor" ya da "küçük dağları ben yarattım" zamanları.

aman diyeyim, o dönemden kalma günlüklerinizi yakın gitsin. en iyisi bu gibi görünüyor.

çok utanıyorum.