biliyorum ki duygusal olarak çok yaralıyım. tek bir anı, içime dolan üzüntüyle yerle bir ediyor içimi dünya.
keşke dememek için elimden geleni yaptığımı sanıyordum. ama olmuyor.
keşke o birinci sınıfın yazına dönebilsem, haziran temmuz ayları ve o andan itibaren hayatıma giren herkes birer birer yok olsa..
belki iyi anılar da kattım ama kötüleri o kadar yıpratıyor ki beni, iyi anılarımı bile istemiyorum..
artık greyfurt olasım yok dünya !!
ağlayasım var çook !! :(
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder