yıldızlar

sabah, gün ışımaya yakın en güzel vakitler uyumak için. bir yandan hafiften sesi gelen kuşlar ve biraz serin hava.. kötü rüyalar bile görmezken hem de.. bir nevi mutluluk duygusu, öyle ki o an aklına 'evet şimdi uyumalıyım'dan başka bir şey gelmiyor. her yerde uykunun güzelliği böyle değil ama. yatmadan önce binbir düşünceyle boğuşmuşsan, başkalarının ne yaptığına takılıp an'ını mahvetmeye çalışmışsan mesela, uyumak sadece bir ızdırap olup çıkıyor. işte bu yüzden, sabahın o gün ışımaya yakın vaktine kadar beklemeli ve öylece yummak gerek gözleri.

ben bu yüzden sabahları seviyorum artık. belki çok kısa bir zaman da olsa, uyuduğumu anlamak daha huzur verici geliyor. ama belki de yanlış yapıyorumdur kim bilir. harbe giden sarı saçlı kız'ın teki demişti: 'güneşi o kadar seversen, yıldızların kaçar tabi' diye.

sahi, yıldızlarım nerede ?
halbuki yıldızlar hep güldürürdü beni..